بیوگرافی استاد غلامحسین بنان

در اردیبهشت ماه سال 1290  خورشیدی در تهران خیابان زرگنده ( قلهک ) ؛ در خانواده یی متعین و صاحب جاه ، به دنیا آمد. پدرش کریم خان بنان الدوله نوری و مادرش دختر شاهزاده محمد تقی میرزا رکنی ( رکن الدوله ) برادر ناصر الدینشاه یا پسر محمد شاه قاجار بود . از شش سالگی بنا به درخواست و توصیه استاد نی داود به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو پرداخت و در این راه از راهنمایی های مادرش که پیانو را بسیار خوب می نواخت بهره ها گرفت ، اولین استاد او پدرش بود و دومین استاد ، مرحوم میرزا طاهر ضیاء ذاکرین رثایی و سومین استادش مرحوم ناصر سیف بوده اند.بنان در سال 1321 خوانندگی در رادیو را آغاز کرد ، در آن زمان ، شادروان روح اله خالقی مسئولیت موسیقی راد یو را بر عهده داشت ، روزی که بنان با عبدالعلی وزیری جهت امتحان به رادیو می رود در دفتر روح اله خالقی ، ابوالحسن صبا هم نشسته بوده ، از بنان می خواهند که برای ایشان قطعه یی بخواند و او)در آمد سه گاه( را آغاز می کند و صبا هم با ویولون او را همراهی می کند. هنوز )در آمد( تمام نشده بود که خالقی به صبا می گوید : شما نواختن ویولون را قطع کنید( و به بنان اشاره می کند ) گوشه حصار (را بخواند و بنان بدون اندک مکثی ، با چنان مهارت و استادی )در آمد حصار(را می خواند و به )سه گاه ( فرود می آید که روح اله خالقی بی اختیار برخاسته و او را در آغوش گرفته و می بوسد و آینده وی را در هنر آواز درخشان پیش بینی می کند.

صدای بنان ، بسیار لطیف و شیرین ، زیبا و خوش آهنگ است ، کوتاه می خواند ولی در همین کوتاهی ، ذوق و هنر بسیار نهفته است ، غلت ها و تحریرهای او چون رشته مروارید غلطانی ، به هم پیوسته و مانند آب روان است .
از سال 1321 صدای غلامحسین بنان ، همراه با همکاری عده یی از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید و دیری نگذشت که نام بنان زبانزد همه شد و شیفتگان فراوانی در سراسر کشور پیدا کرد . خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه همیشه جاوید )گلهای جاویدان ) بنا به دعوت استاد ارجمند داود پیرنیا همکاری داشت . بنان در طول فعالیت هنری خود ، حدود 450 آهنگ را اجرا کرد و آنچه که امتیاز مسلم صدای او را پدید می آورد ، زیر و بم ها و تحریرات صدای او است که مخصوص به خودش می باشد بنان نه تنها در آواز قدیمی و کلاسیک ایران استاد بود ، بلکه در نغمات جدید و مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت . تصنیف زیبا و روح پرور  )الهه ناز ) او بهترین معرف این ادعا می باشد .