آهنگساز به طیف مخاطبان توجه دارد
اجرای قطعهی سیمرغ هم برای ارکستر سخت بود و هم برای من بهعنوان رهبر ارکستر؛ چرا که ما آهنگسازان وقتی میخواهیم قطعهای را اجرا کنیم، به این نکته توجه میکنیم که این اثر برای چه طیفی از مخاطبان و توسط چه ارکستری قرار است اجرا شود. به این معنا که مثلاً اگر قرار است ارکستر سمفونیک تهران اثری را اجرا کند، شیوهی آهنگسازی روانتر است. اما اگر یک ارکستر اروپایی قطعهای را اجرا میکند، با خیال راحت پیچیدگیهای هنر موسیقی را در نت نوشتههای خود جاری میکنیم؛ و خوشبختانه آقای متبسم بهعنوان آهنگساز در استفاده از پیچیدهترین ریتمها و تغییرات سرعت کم نگذاشته است و معتقدم حمید متبسم اثری ساخته که در موسیقی چندصدایی ایرانی بسیار عزیز و عجیب است.
سیمرغ ساز غیرایرانی ندارد
در این ارکستر بهجز ساز مثلث که نمونهاش را در سازهای ملی نداریم، هیچ ساز غیرایرانی ـ حتی در بخش سازهای کوبهای ـ استفاده نشده است. ارکستر سیمرغ از ۶ تار در دو گروه، ۳ عود، ۳ بمتار، ۶ کمانچه در دو گروه،۳ قیچک آلتو، ۲ قیچک تنور، ۳ نوازندهی سازهای کوبهای، یک نی و یک سنتور تشکیل شده. همچنین هشت خوانندهی کر زن و مرد و یک تکخوان که همایون شجریان است، ما را همراهی میکنند؛ بهطوری که یک گروه چهلنفره روی صحنه اجرای این موسیقی را بر عهده دارند که این هم برای ارکستر و هم برای رهبر آن کاری بسیار دشوار است. نوع و تعداد سازها و نوازندگان را حمید متبسم بهعنوان آهنگساز انتخاب کرده و انتخاب نوازندگان بر اساس نظر بنده، آقای متبسم و بهرنگ تنکابنی انجام شده و قدرت نوازندگی این گروه برای ما راضیکننده است.