متن تصنیف های استاد شجریان(آسمان عشق)

آسمان عشق

آهنگساز : داریوش پیرنیاکان ، سعید فرجپور و  محمدرضا شجریان

دستگاه : سه گاه

اجرا : 1370

انتشار : 1371

…………………………………………………………………………….

آواز :وصف عشق                 شعر : عطار                

جانا حدیث حسنت در داستان نگنجد             رمزی ز راز عشقت در صد زبان نگنجد

سودای زلف و خالت در هر خیال ناید            اندیشه وصالت جزدر گمان نگنجد

هرگز نشان ندادند از کوی تو کسی را           زیرا که راه کویت اندر نشان نگنجد

آهی که عاشقانت از حلق جان برآرند            اندر زمان نیید، و اندر مکان نگنجد

آنجا که عاشقانت یکدم حضور یابند             دل در حساب ناید چون در میان نگنجد

اندر ضمیر دلها گنجی نهان نهادی             از دل اگر برآید در آسمان نگنجد

عطار وصف عشقت چون در عبارت آرد         زیرا که وصف عشقت اندر بیان نگنجد

…………………………………………………………………………….

آواز : می دانم                 شعر : مولانا                

به گرد دل همی گردی، چه خواهی کرد؟ می دانم       چه خواهی کرد، دل را خون، رخ را زرد؟ می دانم

یکی بازی برآوردی که رخت دل همه بردی             چه خواهی بعد از این بازی دگر آورد؟ می دانم

به حق اشک گرم من، به حق آه سرد من                که گرمم پرس چون بینی، که گرم از سرد می دانم

مرا دل سوزد و سینه تو را دامن، این فرق است         که سوز و دود از دود و درد از درد می دانم

به دل گویم که چون مردان صبوری کن، دلم گوید     نه مردم نی زن، گر غم ز زن تا مرد می دانم

دلا چون گرد برخیزی ز هر بادی، نمی گفتی           که از مردی برآوردمز دریا گرد می دانم

…………………………………………………………………………….

آواز :درد فراق                 شعر : عطار                

جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی        دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی

چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو    بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی

نامد گه آن آخر کز پرده برون آیی           آن روی بدان خوبی در پرده نهان تا کی

بشکن به سر زلفت این بند گران از دل      بر پای دل مسکین این بند گران تا کی

دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند     خون خوردن و خاموشی زیر دلشدگان تا کی

گر عاشق دلداری ور سوخته یاری            بی نام و نشان می رو زین نام و نشان تا کی

…………………………………………………………………………….

آواز : عاشق رسوا                 شعر : عطار                

زهی در کوی عشقت مسکن دل       چه می خواهی از این خون خوردن دل

چکیده خون دل بر دامن جان           گرفته جان پر خون دامن دل

از آن روزی که دل دیوانه توست         به صد جان من شدم در شیون دل

منادی می کنند در شهر امروز           که خون عاشقان بر گردن دل

چو رسوا کرد ما را درد عشقت           همی کوشم به رسوا کردن دل

چو عشقت آتشی در جان من زد        برآمد دود عشق از روزن دل

مکن جانا دل ما را نگه دار               که آسان است بر تو بردن دل

چو گل اندر هوای روی خوبت           به خون در می کشم پیراهن دل

بیا جانا دل عطار کن شاد               که نزدیک است وقت رفتن دل

…………………………………………………………………………….

آواز : آسمان عشق                 شعر : مولانا                

چنان مستم چنان مستم من امشب        که ازچنبر, برون جستم من امشب
چنان چیزی که درخاطر نیاید               چنانستم چنانستم من امشب
به جان با آسمان عشق رفتم                به صورتگر در این پستم من امشب
بشوی ای عقل دست خویش از من        که در مجنون بپیوستم من امشب

چو واگشت او پی او می دویدم             دمی از پای ننشستم من امشب